Boek van de Natuur
In de vorige Koorddanser en in deze editie vind je een verhaal over ‘Heilige Geometrie’. Hierin worden wetmatigheden toegelicht van vele vormen in de natuur. Dat er wetmatigheden in natuurlijke vormen blijken te zijn die we als harmonieus en kloppend ervaren, is opmerkelijk. Het lijkt misschien een beetje wiskundig, maar achter die meetkunde gaat een inspirerende wereld schuil. De wetenschap stuit in haar zoektocht naar de essentie van de materiële werkelijkheid dankzij de kwantumfysica op verschijnselen waarvan zelfs de meest agnostische doctor de wenkbrauwen fronst. Tegelijkertijd is vanuit de meer esoterische hoek een onderzoekende beweging die onder de noemer ‘Heilige Geometrie’ de ziel inspireert. Beide onderzoekers ontmoeten elkaar in wat ze waarnemen.
In ieder mens leeft de herinnering aan een tijd van voor de Big Bang of een andere tijd toen alles één was. Is dat misschien een herinnering aan de harmonieuze tijd van voor zijn of haar geboorte, de tijd dat je in de baarmoeder één met je moeder was? Deze diep in jezelf geëtste ervaring verbindt je met alle andere vormen van eenheid: met moeder aarde, met het goddelijke en de hele natuur daartussen, inclusief alle liefdesrelaties.
Heilige Geometrie schrijf ik graag met hoofdletters omdat het verwijst naar een ‘hoger’ bewustzijn achter de voor ons zichtbare wereld. De wetmatigheden daarvan zie je namelijk óveral. Van schelpjes tot je eigen vingerkootjes, van wereldberoemde antieke gebouwen tot de zonnebloem in je vaas; er zit een architectonische structuur achter die de – tenminste de mijne – geest intrigeert.
Het boek van de Natuur – vooruit nog een hoofdletter – wordt in tal van oude geschriften genoemd, maar in geen enkele bibliotheek gevonden. Hierin zijn de geheimen van de natuur vastgelegd. Hierin kan iedereen terecht die op zoek is naar de essentie van alles. Het boek blijft natuurlijk ongeschreven, maar het kan steeds live worden gelezen. Elke stap in de natuur toont je een nieuwe bladzijde.
In Job, het vermoedelijk oudste boek uit de Bijbel dan wel ter aarde, staat dat de hoofdpersoon Job het hoogste bewustzijn heeft leren kennen door de natuur te bestuderen. Geen religie, geen sjamaan, geen priester: deze Job had de sleutel gevonden voor het verstaan van de tekens in het Boek van de Natuur. Wij zijn dat in onze cultuur kwijt geraakt maar we zijn op een herkennings- dan wel heroveringstocht om de hoofdstukken opnieuw te leren lezen en te verstaan.
Zodat we ook nu kunnen ervaren wat we werkelijk zijn: deel van de vrede en harmonie die de natuur ons steeds voorspiegelt. De natuur brengt je vanzelf bij je essentie. Dat is een belofte. Ga maar kijken.
Ewald Wagenaar