Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views :
img

Het spirituele ‘nee’ om lijden te besparen

/
/
/
556 Views

Op Netflix staan momenteel tal van documentaires over het leven, de opkomst en ondergang van Adolf Hitler. Buiten dat ze soms razend knap zijn gemaakt en heel veel duidelijk maken over wie Hitler was, waarom hij dacht zoals hij dacht en de dingen (dus) deed zoals hij ze deed, geven ze ook een zeer indringend en schokkend beeld van ontwikkelingen die, als ze niet tijdig worden herkend en een halt worden toegeroepen met een spirituele nee, door slechts één man in gang gezet kunnen worden.

Als de films over Adolf Hitler en de opbouw van het Derde Rijk één ding duidelijk maken, dan is het wel dat niet ingrijpen soms gewoonweg geen optie is. Want zelfs in een fase waarin inmiddels echt wel duidelijk is dat Hitler zich aan het ontpoppen is tot een zeer gevaarlijk fenomeen, zwijgt ‘de wereld’. Bijna hilarisch in dit verband is een scène waarin de Britse premier Chamberlain in 1938 als een held terugkeert in Engeland, in zijn hand wapperend met het Verdrag van München. Als compensatie voor de inname van Sudetenland (een gebied dat toebehoorde aan Tsjechoslowakije), belooft Hitler, na in 1937 al Oostenrijk te hebben geannexeerd, geen andere landen meer in te nemen. We konden weer rustig gaan slapen. Dacht men …

Het Verdrag van München bleek zoals bekend uiteindelijk een dode letter . Hitler overschreed ook daarna letterlijk en figuurlijk grens na grens. Dat deed hij overigens niet pas vanaf het begin van de Tweede Wereldoorlog, maar al vanaf de jaren ’20, waarin hij zich in lokale bierkellers voor een groeiend publiek ontwikkelde tot de overtuigende en begenadigd spreker die hij in de jaren ’30 en ’40 zou worden. De voortekenen waren er dus wel.

Toch greep niemand écht in. Alles op alles werd gezet om maar niet te hoeven zeggen: tot hier en niet verder, genoeg is genoeg! Waarom dat niet gebeurde? Er zullen ongetwijfeld meerdere redenen aan ten grondslag liggen: angst voor escalatie (terwijl het natuurlijk al escaleerde), eigen belangen. Onderschatting wellicht ook: het zal zo’n vaart toch wel niet lopen? Laten we Hitler nog maar even het voordeel van de twijfel geven … Telkens schoof de grens van wat nog acceptabel was iets verder op. En daar profiteerden één man én zijn volk van, terwijl heel veel mensen tegelijkertijd de dupe werden.

De afloop is bekend. De Tweede Wereldoorlog werd een tragedie die zijn gelijke in de geschiedenis van de mensheid niet heeft gekend. Als je de series over Hitler en die tijdsperiode bekijkt, realiseer je je pas hoe belangrijk het is om soms op tijd ‘nee’ te zeggen. Dan besef  je hoe belangrijk het is om een grens niet continu op te rekken, hoe moeilijk die grens soms ook te bepalen is.  Maar niets doen, toekijken, hopen op een onverwachte gunstige wending, ís soms gewoonweg geen optie meer.

Sommige situaties vragen nu eenmaal om een krachtig ‘nee’, in wat voor vorm dan ook. Let wel: geen nee vanuit uitbreidende of beperkende macht en/of oorlogsretoriek, ego dus, maar een spirituele nee. Wat is een spirituele nee? Een duidelijk en krachtig nee zonder het persoonlijk te maken, zonder die onbewuste ander vanuit het eigen ego te veroordelen. Het is een nee vanuit acceptatie en overgave aan ‘dat wat is’, om vervolgens vandaaruit doeltreffend(er) te handelen.

Het is dus een nee die niet bedoeld is om te laten zien dat een land of een persoon sterker is dan de ander, maar een nee vanuit het streven om de mensheid zowel individueel als collectief verder lijden te besparen, dan wel ons lijden te verminderen.

Fred Louter

Les meer over de discussie in Trouw over het lijden: https://www.facebook.com/notes/spiritualiteit-in-je-dagelijks-leven/lijden-is-nodig-/1173537139424131/

Fred Louter is tekstschrijver, journalist, auteur, uitgever en spiritueel coach. In die laatste hoedanigheid schreef hij reeds twee boeken met daarin spirituele blogs, columns, opiniestukken en soetra’s, onder de titel ‘Spiritualiteit in je dagelijks leven’. Recent verscheen deel 2: https://webwinkel.retrovision.nl/product/1932432/spiritualiteit-in-je-dagelijks-leven-2


Tags: ,
Meer van:

Plaats een reactie

    Artikel delen
  • Facebook
  • Twitter
  • Google+
  • Linkedin
  • Pinterest